Frezarki dawniej
Wytwarzanie narzędzi z metalu nie jest nowym pomysłem, nie jest nawet starym - kwalifikuje się do prehistorii. Jednak gdy okazało się że nie wszystko da się wykuć albo odlać z płynnego surowca, nadszedł czas frezarek.
Patrząc szerzej na to czym jest obrabiarka, dostrzegamy że nawet zwykły pilnik można podciągnąć pod definicję. Jednakże wraz z rewolucją przemysłową, zaszła potrzeba szybszego i dokładniejszego wykonywania elementów o dokładnych wymiarach. Powstawały więc maszyny, które miały jedno zadanie, ale robiły je bardzo dokładnie - np. wiertarki stołowe, którym jedynym celem było wykonywanie pionowych otworów w surowcu, w dokładnie ustalonym miejscu i wiertłem o odpowiedniej średnicy. To dało początek pomysłom aby stworzyć maszyny o większych możliwościach, które wciąż wykonywały by obróbkę materiału z ogromną dokładnością. Stało się to jednak możliwe dopiero z rozwojem technologii komputerowych i odpowiednich sposobów programowania urządzeń.
Obrabiarki stołowe - wiercenie
W świecie ploterów frezujących i specjalistycznych frezarek CNC czasem pozostaje nieco miejsca na nie tak wielozadaniowe maszyny, jednakże wielce wyspecjalizowane i potrzebne w niektórych przypadkach. Wiertarki stołowe są jednym z takich przykładów - ich zastosowanie jest ograniczone, ale jeśli już są potrzebne wykonują niezwykle precyzyjną pracę najwyższej jakości.
Całość opiera się na sztywnej konstrukcji ramowej i szynie prowadzącej wiertło tylko w jednym kierunku - góra-dół. Sprawia to że otwór jest zawsze w idealnej płaszczyźnie i taki jak średnica wiertła - bez niepotrzebnych odchyłek. Element który wiercony - przeważnie o większych gabarytach lub twardszym materiale, który uniemożliwia jego swobodną obróbkę w innych maszynach - jest tymczasowo usztywniany w ramie i dokładnie pozycjonowany, następnie wiertło wraz z chłodziwem i tubą odprowadzającą opiłki biorą się do pracy. Wszystko efektywnie i przede wszystkim precyzyjnie.
Technologia wytwarzania aluminium
Parę słów o wytwarzaniu tego co skrawamy, w końcu skądś trzeba brać materiał, czyż nie? Wikipedia z pomocą:
Aluminium głównie pozyskuje się z boksytu. Urobek z kopalni trafia do zakładu wzbogacania, w którym boksyt przetwarza się w tlenek glinu. Pierwszymi operacjami są:
rozdrobnienie rudy do konsystencji piasku w młynie kulowym,
ekstrakcja tlenku glinu w trakcie procesu Bayera, w którym zmielony boksyt miesza się z wapnem palonym i wodorotlenkiem sodu.
Produkt umieszcza się w ciśnieniowych zbiornikach i podgrzewa się do 240 °C, w efekcie czego powstaje glinian sodu. Po odseparowaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń od glinianu sodu w zbiornikach grawitacyjnych przeprowadza się hydrolizę. W obecności zarodków krystalizacji wytrąca się wodorotlenek glinu, który w procesie kalcynacji przeprowadza się w tlenek glinu.
W elektrolitycznym procesie Halla-Heroulta tlenek glinu zostaje przetworzony w wolny metal w wyniku:
rozpuszczenia tlenku glinu w elektrolicie, którym jest stopiony kriolit o temperaturze ponad 900 °C,
zanurzenia grafitowej anody do wanny i prowadzenia elektrolizy prądem o natężeniu setek tysięcy amperów.
Powstający metal opada na dno wanny w postaci płynnej i jest sukcesywnie usuwany.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aluminium